Richtje ging met het Vrijwilligerswerk programma van Travel Active naar Nepal.Tijdens haar vrijwilligerswerkprojectleerde zeNepal goed kennen. Lees hier haar avonturen:

Mijn eerste indruk van Nepal was overweldigend! De busrit van het vliegveld in Kathmandu naar het guesthouse leek een achtbaan van indrukken, geuren, kleuren, geluiden... Van koeien op de weg tot brandend afval, van straatkinderen tot druk toeterend verkeer. Na drie maanden in Nepal kan ik zeggen dat de hele periode overweldigend is geweest, een ontzettend mooie ervaring die ik niet had willen missen!

Voor mijn vertrek
Na vier jaar studeren, met mijn neus in de boeken te hebben gezeten en van een makkelijk studentenleven te hebben genoten, had ik ontzettend veel zin om op reis te gaan. Ik wilde de wereld waarover ik had gelezen en geleerd met eigen ogen zien en meemaken. Ik wilde het avontuur beleven om alleen op reis te gaan en mezelf te redden in een totaal andere wereld. Daarnaast leek het mij leuk om na mijn studie Orthopedagogiek, waarin ik veel had geleerd over onderwijs, de praktijk van het onderwijs in te gaan. Om dit in een ander land te doen, waarin de mogelijkheden niet zo optimaal zijn als in Nederland, is een fantastische meerwaarde. De mooie kansen die ik in mijn leven heb gekregen, kon ik op deze manier delen met mensen voor wie die kansen niet vanzelfsprekend zijn.

Tijdens mijn verblijf
De keuze om naar Nepal te gaan bleek een hele goede. Ik heb Nepal ervaren als een vriendelijk land met hulpvaardige, gemoedelijke mensen die de instelling hebben ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg'. Heel fijn als je alleen reist en dat voor het eerst doet. De eerste twee weken leek het alsof ik nog steeds in de achtbaan van indrukken zat maar deze minderde vaart toen ik door de drukte en het lawaai van al die mensen en al dat verkeer heenkeek. Het programma van Travel Active heeft goed rekening gehouden met deze ‘gewenningsfase'. In die eerste twee weken volgde ik Nepalese les en deed ik veel excursies met een andere vrijwilliger onder leiding van de founder van de Nepalese partnerorganisatie van Travel Active.

Heb ik in die twee weken het Nepal van de mooie tempels, leuke markten en fantastische uitzichten leren kennen, het echte Nepalese leven ontdekte ik tijdens mijn werk op de school en mijn verblijf in het gastgezin. Eten zonder bestek, water halen bij de waterput en de gastvrijheid van de mensen zijn me vooral bijgebleven. Ik vond het hartverwarmend hoe ik werd opgenomen in het gezin en op school. Op dat kleine basisschooltje tussen de rijstvelden voelde ik me helemaal thuis als Ritu Ma'am, zoals ik werd genoemd.

Het schoolsysteem was in het begin erg wennen; leerkrachten en leerlingen dreunen vooral de droge leerstof op en leerlingen slaan is aan de orde van de dag. Gelukkig kreeg ik van school veel vrijheid om mijn eigen weg te gaan en de lessen op mijn manier te organiseren. Van daaruit heb ik hele leuke dingen kunnen doen, waarvan de toneellessen en excursie naar de rijstvelden de mooiste herinneringen zijn geworden. Het is zo mooi om te zien dat je met wat extra mogelijkheden en inzet zoveel kunt betekenen voor de leerlingen. Hoewel je in je achterhoofd houdt dat dit niet blijvend is, beleven de leerlingen én ik een mooie ervaring en genieten van het leven. Ook vond ik het interessant om de verschillen tussen beide onderwijssystemen te zien en elkaar hierin aan te vullen. Na twee maanden lesgeven verliet ik dan ook met een brok in mijn keel de school...naast alle bloemen, kransen en tekeningen van leerlingen.

In mijn vrije tijd en na het vrijwilligerswerk heb ik veel ondernomen. Steden bezocht, tempels bewonderd, feestdagen gevierd, een bezoek aan een National Park gedaan waar ik op een olifant heb gereden en met open mond naar een stel neushoorns heb gekeken... Van uitgaan in de leukste bar van Nepal (Tom & Jerry's!), tot genieten van de stilte in de mooiste tempel van Nepal (Swayambu!). Ook heb ik een trekking door de bergen gedaan waar ik eeuwige sneeuw heb gezien.

Toen ik als reiziger door Nepal trok, ervoer ik wat een meerwaarde het vrijwilligerswerk is geweest. Het enigszins kennen van de taal en de cultuur maakt dat je je thuis voelt en zeker bent in het land. Ja, zelfs zo zeker dat ik het gewaagd heb om te bungee-jumpen en raften!

Deze bijzondere en veelzijdige tijd, waarin je Nepal voor de volle honderd procent meemaakt, raad ik iedereen aan die zich wil inzetten voor kinderen in Nepal, wil leren over een andere cultuur en niet bang is voor een achtbaan ;) !

Groetjes,

Richtje Stempher