Welke vrijwilligersprojecten heb jij gedaan en hoe heb je dit ervaren?
In Madikeri, India, begon ik als klasseassistent op de Swastha, een basisschool voor speciaal onderwijs. Verstandelijke- en lichamelijk beperkte kinderen leerde ik rekenen en schrijven en wanneer docent Biju even de klas uit moest, lette ik op de 6 á 7 leerlingen. Met handen en voeten en wat creativiteit kom je best ver en de kinderen waardeerden onze aanwezigheid zeer.
Aan het einde van iedere dag ging ik samen met de andere vrijwilligers naar een jongensweeshuis waar we de kinderen na schooltijd vermaakten. Soms hangen er drie aan je schouders en zit er nog één op je nek! Ze missen hun familie en ieder beetje persoonlijke aandacht dat je ze geeft is voor hen heel veel waard. Geweldig om dat te delen.

In Kathmandu en Pharping in Nepal heb ik lesgegeven aan Boedhistische monikken van 7 tot 17 jaar oud. Een hele bijzondere ervaring om mee te draaien in hun leven. \'s Ochtends gingen we mee naar het ochtendgebed waarna we samen ontbeten. Daarna gaven we een paar lessen per dag, afhankelijk van de beschikbare uren en vrijwilligers. In plaats van Engels ben ik uiteindelijk algemene dingen als biologie, natuurkunde en iets over Nederland en de wereld gaan uitleggen. Ze hebben al een Engels docent en deze vakken krijgen ze niet standaard. Het samenleven met de staf én leerlingen leverde veel bijzondere gesprekken en ervaringen op.

Hoe heb je de begeleiding van Travel Active ervaren en hoe ben je door de mensen van het vrijwilligersproject ontvangen?
In het traject naar India en Nepal heb ik verschillende keren contact met het kantoor van Travel Active gehad. Behalve de lopende zaken bespraken we ook de mogelijkheden voor de vervolgreis die ik ging maken. Kevin was namelijk ook in deze landen geweest. Zeker wanneer je voor het eerst naar een vreemd land gaat, kunnen zij je goed voorbereiden.
De lokale ontvangst was ook goed. Aangezien ze al veel ervaring hebben met buitenlanders, weten ze tegen welke problemen je aan kunt lopen en hoe jij tegen bepaalde zaken aankijkt.

Wat is de meest waardevolle herinnering die je hebt aan de tijd als vrijwilliger in het buitenland?
Het opgaan in de lokale cultuur is de mooiste herinnering. De mensen zijn open en gastvrij en als jij je interesse en respect toont, laten ze je graag hun leefwijze zien. Je komt op plaatsen en maakt dingen mee die je met een georganiseerde tour nooit zult beleven. Elke dag is weer een verrassing.

Waar heb je, op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, heeft meest van geleerd?
Het verbaasde me hoe weinig mensen nodig hebben om gelukkig te zijn. Met een groot gezin in een heel klein huisje of hutje, overal afval op straat, werken van \'s ochtends vroeg tot \'s avonds laat, ze zijn gelukkig met wat ze hebben. Daar kunnen we in het materialistische Westen heel wat van leren.

Welke tips zou jij willen meegeven aan mensen die ook van plan zijn vrijwilligerswerk in het buitenland te doen?
Ik kan het iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen. Het verbreedt je horizon enorm en is een ervaring die je je hele leven meedraagt. Als je tijd hebt, moet je het land na afloop ook op eigen houtje verkennen. Het vrijwilligerswerk en de mensen van het vrijwilligersproject vormen een perfecte basis om goed voorbereid en geïnformeerd op te gaan in de plaatselijke cultuur.